Kurtuluş Savaşı Doğu Cephesi

Kurtuluş Savaşı Doğu Cephesi
Kurtuluş Savaşı
Tarih 1919–1921 Ermenistan ile 24 Temmuz 1920–7 Kasım 1920 Bölge Doğu Anadolu ve Güney Kafkasya Sonuç Türk zaferi Gümrü Antlaşması Moskova Antlaşması Kars Antlaşması Coğrafi Değişiklikler Doğu Anadolu Türkler tarafından yeniden alındı
Taraflar
Ermenistan DC Gürcistan DC	ESSC GSSC	Türk Ulusal Hareketi Azerbaycan DC Rusya SFSC
Komutanlar ve liderler
Drastamat Kanayan Harutiun Hovsepian Movses Silikyan Noe Zhordania		Kâzım Karabekir Rüştü Paşa Osman Nuri Koptagel Cavit Erdel Halit Karsıalan Kâzım Orbay
Güçler
Ermenistan DC: 50.000 (Milisler dahil)[1]	Sovyet milisleri	Türk Ulusal Hareketi: 15.000-20.000[1][2] Destekleyen

Doğu Cephesi, Kurtuluş Savaşı sırasında 1919–1921 yılları arasında Türk–Ermeni Savaşı (24 Temmuz–7 Kasım 1920) dahil olmak üzere, Doğu Anadolu ve Güney Kafkasya'da açılan savaş cephesi.

Geçmişi

I. Dünya Savaşı'nda, Kafkas Cephesi'nin açılması üzerine Ermeniler'le Ruslar işbirliğine yönelmişler ve Rusların kışkırtmalarıyla Osmanlılara saldırmaya başlamışlardır. Rusya’da ihtilal gerçekleşince Ruslar, Doğu Anadolu’da işgal ettikleri yerleri Türklere bırakarak geri çekildiler. Bu arada merkezi Erivan olan bir Ermeni devleti kuruldu (28 Mayıs 1918). Ruslar çekilirken daha Türk ordusu bölgeye ulaşmadan Ermeniler, Rusların yerini aldı ve Doğu Anadolu’nun kendilerine ait olduğunu ileri sürüp, Gümrü, Iğdır, Arpaçay ve Aras’a kadar ilerlediler.
I. Dünya Savaşı'nın sona ermesi ve bölgede bulunan Türk 3'ncü Ordusu'nun 30 Ekim 1918 Mondros Mütarekesi gereğince Kafkasya'yı boşaltması sonucu Kafkaslar'da, Ermenistan başta olmak üzere Gürcistan, Azerbaycan ve Nahçıvan Cumhuriyetleri kuruldu. Bu boşaltma sırasında muhtemel Ermeni saldırı ve tecavüzlerine karşı da Türk halkını korumak maksadıyla Ardahan, Batum bölgesinde Acara Şura Hükûmeti, Kars-Oltu-Sarıkamış-Kağızman bölgelerinde ise Güneybatı Kafkas Geçici Milli Hükûmeti kuruldu. Ancak bu iki hükümet 3 ay sonra İngilizler tarafından dağıtıldı. Bu olaydan sonra bölgenin Ermeni saldırılarına karşı savunulması, karargahı Erzurum'da bulunan 15'inci Kolordu tarafından sağlandı.
10 Ağustos 1920 Sevr Antlaşması hükümlerine dayanarak Büyük Ermenistan'ı kurmak isteyen Ermeni tedhiş hareketleri sonunda bölgedeki durum giderek gerginleşti. İtilaf Devletleri, Akdeniz ve Karadeniz’e çıkış kapıları olacak ve sınırları Wilson tarafından çizilecek Büyük Ermenistan düşünü gerçekleştirmek için Sevr Antlaşması’na bir madde koydular.

Savaş düzeni

Bu cephede bulunan Türk 15'nci Kolordusu dört tümen ile süvari ve topçu alaylarından oluşmaktaydı. Muharip personel sayısı, 15.000 ile 20.000 kişi arasında idi.^[1][2] Ermenilerin ise toplam 12 alaydan oluşan dört tümene sahiptiler. Ermeni kaynaklarına göre askeri personel mevcutları 20.000 kadar idi.^[5] Milislerle beraber muharip personel sayısı 50.000'e kadar çıkıyordu.^[1]
Cephe hattı Osmanlı-Rus Savaşı (1877-78) sonrasındaki Osmanlı-Rus sınırını olan Ardeşen-Yusufeli-Oltu-Bayezit olarak belirlenmişti.

TBMM Hükûmeti ile Ermenistan Demokratik Cumhuriyeti arasındaki savaş

Kars'tan göç eden Ermeni sakinleri

Kurtuluş Savaşı başlamadan önce Doğu Anadolu'nun Ermenilerin eline geçmesine mani olmak için Doğu Anadolu Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti adıyla bir örgüt kurulmuştu. Bu kuvvetler Ermenilerle Oltuda çatışma haline girmişlerdi.
TBMM Hükümeti artan Ermeni sorunlarına ve yayılmacılığına son vermek amacıyla 20 Eylül 1920'de bölgede bir askeri harekat yapılmasına karar verdi. 15. Kolordu Komutanı Musa Kâzım Karabekir'i tam yetkiyle Doğu Cephesi Komutanlığına atadı.
29 Eylül 1920'de saldırıya geçen Kâzım Karabekir kuvvetleri, birkaç gün içerisinde Ardeşen-Yusufeli-Oltu-Bayezit hattını aşarak Drastamat Kanayan komutasında Ermeni kuvvetleriyle çatışmaya girdi. İlk cephe Oltu Muharebesi oldu. Daha sonra Simon Vratsian ve Artashes Babalian komutasında olan Ermeni güçleriyle Sarıkamış Muharebesi (1920) ve Kars Muharebesi yapıldı. Kars'ın doğusuna çekilen Ermeniler Bolşevik Rusya'dan ve ABD'den yardım istedi. Bolşevik Rusya bu Kafkasyayı kendi nüfuz alanı olarak gördüğünden dolayı ve Türk Kurtuluş Savaşı'nı desteklediği için yardım etmeyi reddetti. ABD'den de olumlu yanıt alamayan Ermeniler, işgal ettikleri Erzurum, Kars, ve çevresini Kazım Karabekir kuvvetlerine bıraktı ve bugünkü Ermenistan'ın batısına çekildi. Barış antlaşması imzalanmamıştı.
Kazım Karabekirin kuvvetleri Ermeni birliklerini daha ileri giderek Gümrü'ye kadar takip etti. Burada Gümrü Muharebesi yapıldı. Yenilen Ermeniler barış istedi.

Gümrü Antlaşması

Ana madde: Gümrü Antlaşması

Kâzım Karabekir Gümrü Antlaşması imza töreni öncesinde

Barış isteğini kabul eden TBMM Hükümeti 2 Aralık 1920'de Ermenistan'la Gümrü Antlaşmasını imzaladı. Antlaşmaya göre Batum, Sarıkamış, Kars, Ağrı, Erzurum, Artvin, Oltu ve çevresi TBMM Hükümetine bırakılırken savaş esnasında Kazım Karabekir kuvvetlerinin eline geçen Gümrü kenti ise Ermenistan'a bırakıldı. Ayrıca, Mondros sonrasında Ermenistan'a bırakılan Tuzluca (Kulp) kazası da TBMM hükümetinin kontrolüne kaldı. Gümrü Antlaşması'na göre:

• Sevr Antlaşması'nın geçersiz olduğu Ermenilerce de benimsenmiştir.
• Ermeniler Doğu Anadolu'daki her türlü isteklerinden vazgeçmişlerdir. Büyük Ermenistan kurma girişimleri sona ermiştir.
• 1878'de elden çıkan Kars ve çevresi Türkiye'nin topraklarına katıldı.
• Gümrü Antlaşması TBMM'nin uluslararası alanda ilk siyasi başarısıdır.
• Misak-ı Milli'nin doğu sınırları kısmen de olsa belirlendi.
• Halk üzerinde ordu ve meclisin güveni artmıştır.

TBMM Ordusu'nun Gürcistan

 

General Hüseyin Yalabık yönetmiştir.

Kaynakça

1. ^ ^{a b c d} [1] Makedonya Türkleri (makturk.com), Galip Baysan: Büyük Yunan Zaferleri (Temmuz- Ağustos 1921), (Haber Arşivi), 19.07.2009.
2. ^ ^{a b} [2] News Times, Şubat 2011, Sayı 6, Sayfa 8.
3. ^ ^{a b} [3] kurtulussavasi.org, Savaşlar ve Antlaşmalar: Doğu Cephesi
4. ^ ^{a b} [4] Sabah, Mehmet Barlas, Kurtuluş Savaşı'nın bazı önemli rakamları!.., 28.08.1997.
5. ^ Anahide Ter Minassian: La république d'Arménie. 1918-1920 La mémoire du siècle., éditions complexe, Bruxelles 1989 ISBN 2-87027-280-4, sayfa 220